چالش‌های اساسی مدیریت فناوری اطلاعات

 
پیاده‌سازی، توسعه و نگهداری سیستم‌های اطلاعاتی به عنوان یکی از مهم‌ترین فرآیندهای کاری در مدیریت فناوری اطلاعات در عصر حاضر مطرح است؛ از این رو مدیران و سازمان‌ها با چالش‌های جدیدی مواجه هستند.

به گزارش خبرنگار سرویس «نگاهی به وبلاگ‌ها»ی ایسنا فرنود حسنی در وبلاگ http://itmanagement.mihanblog.com/ در ادامه نوشته است: این چالش‌ها در سه حوزه سازمانی، مدیریتی و تکنولوژیکی قابل بررسی، تلفیق و نتیجه‌گیری هستند.

امروزه سیستم‌های اطلاعاتی با توجه به کارایی و عملکردی که دارند به عنوان بخشی جدانشدنی از سازمان معرفی می‌شوند. اهمیت بهره‌گیری از سیستم‌های اطلاعاتی به خصوص در سازمان‌ها و بنگاه‌هایی بیشتر جلوه می‌کند که ماهیت اقتصادی دارند و فعالیت آن‌ها بر پایه کسب و کار است.

شاخص‌هایی که در پیاده‌سازی یک سیستم اطلاعاتی متناسب برای یک سازمان مؤثر هستند، عبارتند از: کارکنان، ساختار، روش‌های عملیاتی، استراتژی‌ها و فرهنگ.

همان‌طور که می‌دانید تمام این شاخص‌ها در لایه‌های مختلف سازمان قابل بررسی و مطالعه هستند و هنگامی که وظایف مشخصی برای کارکنان فعال در هر لایه تعریف می‌شود سیستم حدود اختیارات و تعاملات هر یک از اجزا را با دیگر بخش‌ها تعیین می‌کند.

وظایف سازمانی همچون تولید، فروش، امور مالی، آموزش و... در سطوح مختلفی تعریف پذیرند. این سطح می‌توانند از مدیران ارشد شروع و به کارمندان معمولی ختم شوند؛ نکته‌ای که در این جا سیستم به ساختار سازمانی دیکته می‌کند، تعریف جایگاه و انتظاراتی است که هر یک از کارکنان در آن جایگاه خاص دارند.

سیستم با کارایی بالای خود روابط و تعاملان درون و برون سازمان را استاندارد کرده و شیوه برخورد با مسائل و اتفاقات گوناگون در سازمان را پیش‌بینی کرده و در موقع لزوم ارایه راه‌حل می‌کند. وجود این راه‌حل‌های جامع و کامل در یک سازمان که از ویژگی همه جانبه‌نگری و تعامل با ساختار و توانمندی سازمان برخوردار است نیروهای مدیریتی و عملیاتی سازمان را در هنگام پیاده سازی و یا انجام برنامه‌ها و کارها راهنمایی کرده و از بوجود آمدن نقایص احتمالی جلوگیری می‌کند.

در پیاده‌سازی یک سیستم در سازمان تقابل اصلی بین سیستم به عنوان یک چهارچوب کاری با فرآیندهای مشخص از یک سو و انسان به عنوان موجودی منعطف و خلاق از سوی دیگر است. بنابراین یکی از اصول طراحی یک سیستم مناسب در سازمان، ایجاد هماهنگی در تعامل هر چه بیشتر بین این دو شاخص مهم است. به همین دلیل است که راه‌حل‌های سیستمی در یک سازمان مختص همان سازمان است و در سازمان‌های دیگر قابل پیاده‌سازی نیست. براساس ترکیب نیروی انسانی اعم از مدیران ارشد، مهندسان، کارکنان عملیاتی و ... هم‌چنین به علت ویژگی‌های فرهنگی و شخصیتی هر یک از این افراد در یک برآیند کلی فرهنگ سازمانی شکل می‌گیرد که شامل نحوه‌ی مدیریت، درجه رضایت شغلی، نحوه‌ی برخورد با مشتریان و... است. به طور کلی سیستم می‌تواند به فرهنگ سازمانی کمک کند تا رفتارها و برنامه‌های خود را همگام با اتفاقات و رخدادهای برون سازمانی پیش ببرند.

علاوه بر این در رویکرد درون سازمانی به علت تفاوت سطح علمی و فرهنگی تقابل و عدم تعامل بین عناصر سازمان وجود دارد که این معضل باعث ایجاد خلل در روند مدیریت سازمان می‌شود؛ وجود یک سیستم جامع قادر است پیش‌بینی لازم را برای رفع این گونه مشکلات کند.

منبع: ایسنا